Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Τρεις Βαθύτατα Υπαρξιακοί Λόγοι Για Τους Οποίους Γράφω Τόσο Μακροσκελή / Φλύαρα Κείμενα Στο Πλαίσιο Των Σημειώσεων Από Τον Πέμπτο Όροφο

1. Διότι το λακωνίζειν είναι το ακριβές αντίθετο του φιλοσοφείν –απόδειξη η Αρχαία Σπάρτη.
2. Διότι, συνήθως, φτάνει κανείς στον πυρήνα του θέματός του μιλώντας για κάτι άλλο –παραφρασμένο νιτσεϊκό τσιτάτο. Απόδειξη ο Ντοστογιέφσκι.
3. Διότι όταν βρίσκεσαι στην καρδιά της αβύσσου, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κουβεντιάζεις –απόφθεγμα του Ουγκώ. Απόδειξη όλοι εμείς.

Αυτά, Φίλοι και Συγγενείς, διότι ήμουν βέβαιος ότι σας είχε φάει η περιέργεια. Και διότι μ’ έπιασε μια εντελώς αιφνιδιαστική αυτοκριτική διάθεση –νοθευμένη με ευεργετική ευθυμία. Λοιπόν, μιαν άλλη φορά, μπορεί να ασχοληθούμε με το ερωτηματολόγιο του Προυστ. Μετά, ίσως το ρίξουμε στα σταυρόλεξα. Και πάει λέγοντας.
Καλή μας νύχτα!

10 σχόλια:

Κ. είπε...

Επιτέλους, παρά τον παραπλανητικό τίτλο, κατάφερες να γράψεις ένα συνοπτικό κείμενο χωρίς να χαθεί τίποτα από την ουσία! Νιώθω δικαιωμένη, ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
Less is more!!!

Κλειώ

Α. Μ. είπε...

Όταν όμως βρίσκεσαι μες στα σκατά ως το λαιμό, δε μένει παρά να τραγουδήσεις...

Ruby είπε...

Αγαπητέ Κυριάκο!

Ως Φίλη και, κατά έναν τρόπο, Συγγένισσα (εξ αγχιστείας, έστω) των κειμένων σου, χαμογέλασα κουνώντας το κεφάλι καταφατικά διαβάζοντας τους Τρεις Υπαρξιακούς Λόγους. Θα συμφωνούσα ίσως με την προλαλήσασα Κλειώ πως, ειδικά στην μπλογκόσφαιρα όπου η προσοχή του αναγνώστη είναι λίγο πιο... φλου, less is more. Αλλά πάντα, ως μια ενδιάμεση λύση, θα μπορούσες να δημοσιεύεις τις σκέψεις σου σε συνέχειες, ώστε να διατηρείς και το (αγαπημένο) σασπένς! :)

Η εξίσου φλύαρη (του πρώτου ορόφου)
Ευδοξία

ΥΓ. Έχω υπόψη μου κάτι καλά blog-proof πληκτρολόγια, άμα θες. :))

Κυριάκος Μαργαρίτης είπε...

Κλειούλα,
Βλέπε το e-mail σου -ο λόγος που το σημειώνω εδώ είναι για να μην νομίζει το πλήθος ότι σε προσπερνώ. Κυρίως, όμως, για να φαίνονται ακόμα περισσότερα τα σχόλια και να αυξάνεται φαντασιακά η δημοφιλία.
Ε, βέβαια.

Κυριάκος Μαργαρίτης είπε...

A.M.
Ευχαριστώ που πέρασες. Νομίζω ότι συμφωνούμε -ή όχι;

Κυριάκος Μαργαρίτης είπε...

Γεια σου Ευδοξία / φιλαράκι / συγγενή / μητέρα των γραπτών μου παιδιών!
Ας το ομολογήσουμε: η Κλειώ έχει δίκιο. Σχεδόν πάντα έχει δίκιο, εδώ που τα λέμε. Απόδειξη: το τρελό σουξέ της καταχώρησης -τρία σχόλια σε μια μέρα, αυτό είναι ένα συνταρακτικό προσωπικό ρεκόρ που θα έχω να διηγούμαι στα εγγόνια μου.
Η λύση των serial-thoughts είναι ελκυστική. Έλα, όμως, που είμαι φτιαγμένος για υπερπαραγωγές (εσύ κι αν το έχεις υποστεί)
Τέλος πάντων.
Θα το πάω (ποοοολύ) πιο χαλαρά στη συνέχεια, το υπόσχομαι!

Υ.Γ. Blog-proof; Αυτό θα έσωζε όλη την υπόλοιπη οικογένεια αλλά εγώ μάλλον θα εξακολουθούσα να πληκτρολογώ -σε καπάκια μπίρας, γόπες κατά παρατάξη κ.λπ. κ.λπ.

Ruby είπε...

Χμ, χμ, επειδή υποψιάζομαι πως χαθήκαμε λίγο στη μετάφραση, με το blog-proof εννοώ πληκτρολόγιο που δεν αποσυντίθεται όποτε επιχειρείς να καταθέσεις τις σκέψεις σου στην μπλογκόσφαιρα... Πιθανόν ο όρος "μπλογκο-ανθεκτικό" είναι ακριβέστερος. :)

Ευδοξία

Eleni Dafnidi είπε...

Δεν το πιστεύω...
Έφτιαξα ένα διπλό καφέ για να διαβάσω το (ας μου συγχωρεθεί ο όρος που ακολουθεί), διάγγελμα σου και 'συ κάνεις μία ξεπέτα, (με την ευγενική έννοια), των 80 λέξεων, (στο περίπου);
Θα προσπαθήσω να μην το εκλάβω ως ασυνέπεια, αλλά ως κάποιο είδος εποχιακής φιλοσοφικής γρίπης που περνάς αυτό το διάστημα και θα αναμένω την πλήρη ανάρρωση σου.

Σε αντίθετη περίπτωση ενημέρωσε μας εγκαίρως ώστε να προβούμε στην ανάλογη μείωση της καφεϊνης που απαιτείται ώστε να παρακολουθήσουμε το ξεδίπλωμα των μελλοντικών (και πάλι ας μου συγχωρεθεί ο όρος) διαγγελμάτων σου.

*Δεν ξέρω αν το παρατήρησες αλλά το δικό μου "λακωνίζειν" απόψε με εγκατέλειψε. Μάλλον θα βρίσκεται για μπύρες στον πέμπτο σου όροφο...

Κυριάκος Μαργαρίτης είπε...

Ευδοξία,
Ντρέπομαι που δεν έκανα τη σύνδεση! Μου την δίνω όταν δεν πιάνω τις καλές ατάκες. Αλλά με πήγες σε άλλο ανέκδοτο -εγώ είχα κατά νου το κεφάλαιο φλυαρία κι έτσι προέκυψε η αξιομνημόνευτη συνεννόηση.

Μιας και το έφερε η κουβέντα, όμως, πρέπει να τονίσω ότι το ηρωικό μου πληκτρολόγιο αντέχει παρά την αβάσταχτη ευθραυστότητα του Ο και του Α. Και μια αποκάλυψη: προτού ξεσπάσει η οικονομική κρίση, είχα μασήσει μια δυο κυπριακές κατάρες κατά των αντιπροσωπειών των υπολογιστών -λες;

Υ.Γ. Μ' αυτό το σχόλιο φτάσαμε στα εννιά. Και πάω για το δέκατο. Η επιτυχία συνεχίζεται. Το καλοκαίρι θα αρχίσει και η τουρνέ στην επαρχία. Και πάει λέγοντας.

Κυριάκος Μαργαρίτης είπε...

Γεια σου Ελενίτσα!

Επειδή μόλις γύρισα από ένα σύντομο και ωραιότατο ταξιδάκι στα πάτρια, επέτρεψέ μου ένα πρώτο σχόλιο στο δικό μας κώδικα:

1. Σοβαρομιλάς;!

Και συνεχίζω με τον κοινόχρηστο κώδικα:

2. Είσαι ασυγχώρητη για το "διάγγελμα" -ε, ναι, τόσο κόπο έκανα για να καθιερώσω το ευγενέστατο "καταχώρηση" και έτσι απλά με κάνεις και νιώθω...χμ...

3. Αν ήξερα για τους διπλούς καφέδες θα το είχα ρίξει στις ξεπέτες -αυτό μάλιστα!- νωρίτερα και θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι.

4. Φοβάμαι ότι δεν είναι εποχιακή γρίπη αλλά όντως ασυνέπεια -απλώς, σε κάτι τέτοια θέματα, η συνείδησή μου είναι πιο ευλύγιστη κι από αυτούς τους χοροπηδηχτούς τύπους των ολυμπιακών αγώνων κι έτσι ξεπερνάω τις τύψεις με αξιοθαύμαστη ευκολία.

5. Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η στρατηγική αλλάζει. Περιορίζω τη φιλοσοφική φλυαρία στα τετράδια κι εδώ αρκούμαι στα κατ' εμέ high-lights. Κοντολογίς: άσε τους καφέδες. Καιρός για σφηνάκια.

6. Καλά να πάθει το "λακωνίζειν" σου. Λέω να οργανώσω ένα κίνημα εναντίον του. Αν θες, θα σου στείλω αίτηση συμμετοχής.

7. Το καλύτερο είναι ότι ποτέ ως τώρα δεν είχε τόσα πολλά -και τόσο φλύαρα- σχόλια ο πέμπτος όροφος. Πάντα τέτοια!

Εντάξει, αρκετά. Ας πάρουμε και καμία ανάσα. Ευχαριστώ που πέρασες, Ελένη!